Menu
Uitgevers als Diabelli en Cramer spinnen er garen bij.
Het blijft in die jaren niet alleen bij bewerkingen. Componisten als Diabelli, Schumann en Brahms schrijven ook originele werken voor toetsenkoppels.
Net als de ‘vriend’ van de laatstgenoemde meester, Heinrich Picot de Piccaduc, beter bekend als Heinrich von Herzogenberg (1843-1900). Brilliant Classics presenteert op twee cd’s diens variaties en kleinere werken en dat levert plezierige verrassingen op.
Zeker met het Duo Nadàn, bestaande uit de gezusters Nadia en Angela Tirino, achter de piano. Deze Italiaanse ‘variatie’ op het populaire duo gebroeders Jussen musiceert zó synchroon dat het bijna akelig wordt.
Wat een intuïtie als het gaat om kleur, frasering en timing. De Duitse Romantiek ligt de dames bijzonder goed, dat moge duidelijk zijn.
En wij krijgen er een mooie repertoire-uitbreiding bij cadeau. Herzogenberg mag qua muzikale inhoud zeker aansluiten bij zijn jongere collega Berger, waarover ik op 1 april schreef. Beiden zijn dan zogenaamde mindere goden, maar hun vergeten werken verdienen het om alsnog door velen gehoord te worden.
Bijvoorbeeld de Brahmsvariaties opus 23. Het stuk draagt opvallend genoeg hetzelfde opus nummer als Brahms’ veel beroemdere Schumannvariaties. Hier weet Herzogenberg zich creatiever en zelfstandiger dan in veel van zijn andere muziek te profileren tegenover de door hem verafgode Brahms.
Voor de luisteraar gaat een wereld van geïnspireerde kleurrijke beelden open. Herzogenberg presenteert zich duidelijk als een bevlogen toonkunstenaar die weet hoe hij emoties in pianomuziek van allure moet vertalen. Mooi dromerig slot ook.
Heel anders is het volgende dat de dames Tirino spelen: de twaalf delen uit Allotria (Bagatellen) opus 33. Dat is technische best pittige, inhoudelijk onbekommerde en persoonlijk getinte huismuziek waaruit de gezelligheid vanzelf opborrelt.
Opmerkelijk onderdeel van dit dubbelalbum vormen de aantrekkelijke bewerkingen van zestien volksliedjes uit Litouwen (Dainu Balsai opus 76). Afwisselend en sfeervol. Soms zelfs knus.
Het enige stuk dat Heinrich von Herzogenberg voor twee piano’s heeft geschreven, staat overigens aan het begin van dit mooie recital. Het geeft door de verschillende instrumenten meer duidelijkheid over de verdeling van de stemmen en de verhouding tussen beide partijen.
Thema en variaties in Des opus 13 klinkt op bepaalde momenten symfonisch en ademt nu en dan een Balkansfeertje. Precies zoals we ook geregeld horen bij Brahms, het idool van deze componist.
Maarten-Jan Dongelmans 29-04-20, 12:55